جملات شرطی

جملات شرطی شامل دو قسمت می‌باشند: یکی عبارت شرطی و دیگری عبارت اصلی. عبارتی که حاوی if باشد را عبارت شرطی و عبارت دیگر را عبارت اصلی می‌نامیم.

رویدادی که در عبارت اصلی توصیف می‌شود بستگی به شرطی دارد که در عبارت شرطی بیان می‌شود.

we will get wet.	If it rains this evening,
عبارت اصلی	عبارت شرطی

عبارت شرطی می‌تواند در انتهای جمله نیز بیاید، ولی در این صورت علامت ویرگول (,) حذف می‌شود:

if you press this button.	The door opens
عبارت شرطی	عبارت اصلی

به طور کلی سه نوع جمله شرطی وجود دارد:

جملات شرطی نوع اول

از جملات شرطی نوع اول برای بیان یک شرط (یا موقعیت) ممکن و یک نتیجه محتمل در آینده استفاده می‌شود.

if	حال ساده	will/won't	مصدر بدون to
if	I work hard,	I will	pass my exams.

• If I find your watch, I will tell you. (.اگر ساعت شما را پیدا کنم به شما خواهم گفت)

• If we leave now, we'll catch the 10.30 train.
  (اگر حالا حرکت کنیم به قطار ساعت 10:30 می‌رسیم)

• If I see him, I'll tell him the news. (.اگر او را ببینم خبرها را به او خواهم گفت)

• You'll get wet if you don't take an umbrella. (.اگر چتر نبری خیس خواهی شد)

علاوه بر will می‌توان از should ،must ،can ،might ،may و غیره نیز استفاده کرد که در این صورت معنی آن کمی فرق خواهد کرد: If you pull the cat's tail, it may scratch you. (اگر دم گربه را بکشی ممکن است تو را چنگ بزند ) You should eat less rice if you want to lose weight. (اگر می‌خواهی وزن کم کنی باید کمتر برنج بخوری)

جملات شرطی نوع دوم

از جملات شرطی نوع دوم برای بیان یک شرط یا موقعیت غیر واقعی یا غیر ممکن و نتیجه محتمل آن در زمان حال یا آینده بکار می‌رود. در واقع در این نوع جملات حال یا آینده‌ای متفاوت را تصور می‌کنیم.

if	گذشته ساده	would ('d) would not (wouldn't)	مصدر بدون to
if	I had more money, I	would ('d)	buy a new car.
if	you lived in England, you	would ('d)	soon learn English.

چند مثال دیگر:

• If he needed any money, I'd lend it to him. (But he doesn't need it)
  (اگر به پول احتیاج داشت به او قرض می‌دادم)

• If I had more time, I'd help you. (اگر وقت بیشتری داشتم به شما کمک می‌کردم)

• If I were^* a rich man, I'd buy an expensive car.
  (اگر ثروتمند بودم یک ماشین گرانقیمت می‌خریدم)

• I wouldn't accept the job (even) if they offered it to me.
  (اگر آن کار را به من پیشنهاد می‌کردند هم قبول نمی‌کردم)

* در این نوع جملات، اغلب بجای was از were استفاده می‌شود: If I were living in Tehran, we could meet more often.

جملات شرطی نوع سوم

از این نوع جملات شرطی برای تصور گذشته‌ای غیر ممکن استفاده می‌شود. در واقع در این نوع جملات، گوینده آرزوی یک گذشته متفاوت را دارد. (ولی به هر حال گذشته‌ها گذشته!)

if + گذشته کامل + would have + قسمت سوم فعل (p.p.) + ....

• If I'd seen you, I would have said hello.
  (اگر تو را دیده بودم، سلام می‌دادم)

• If he had driven more carefully, he wouldn't have been injured.
  (اگر با دقت بیشتری رانندگی کرده بود، مجروح نمی‌شد)

• If I had known you were in hospital, I would have gone to visit you.
  (اگر می‌دانستم شما در بیمارستان بستری بودید می‌آمدم و شما را ملاقات می‌کردم)

• I would have gone to see him if I had known that he was ill.
  (اگر می‌دانستم بیمار بود می‌رفتم و به او سر می‌زدم)

1- در این نوع جملات می‌توان بجای would از could یا  might هم استفاده کرد: If the weather hadn't been so bad, we could/might have gone out. 2- از would فقط می‌توان در عبارت اصلی استفاده کرد و در عبارت شرطی نباید آن را به کار برد: If I had seen you, I would have said hello. (not : 'If I would have seen you')

صفات

صفات کلماتی هستند که کیفیت و چگونگی افراد، اشیاء، مکانها و ... را بیان می‌کنند. صفت تنها یک حالت دارد؛ یعنی اینکه با اسم مفرد یا جمع، مذکر یا مؤنث بطور یکسان بکار می‌رود:

a young man/woman

young men/women

اما تنها موارد استثناء، صفات this و that می‌باشند که پیش از اسامی جمع به these و those تبدیل می‌شوند:

this book - those books,  that boy - those boys

مکان صفات

صفت‌ها می‌توانند در موقعیت‌ها و جاهای مختلفی در یک جمله ظاهر شوند که در زیر به مهمترین این موقعیت‌ها اشاره می‌شود:

1- قبل از یک اسم:

a good man, an old car, the green carpet

گاهی بیش از یک صفت، اسمی را توصیف می‌کنند:

a good young man,  the beautiful green carpet

2- پس از فعل be:

• You are beautiful.

• She is fat.

• The bus is late.

بجز فعل be، افعال دیگری نیز مانند seem، look، become و stay می‌توانند قبل از صفت قرار بگیرند:

• It looks interesting. (جالب به نظر می‌رسد.)

• It is becoming sunny. (هوا دارد آفتابی می‌شود.)

3- پس از the، که در این صورت کلمه اصلی یک عبارت اسمی محسوب می‌شود:

the young جوانان

the old پیران

the dead مردگان

the English انگلیسی‌ها

۴-بعد از برخی افعال، یک صفت می‌تواند به دنبال مفعول بیاید:

صفت	مفعول	فعل	فاعل
secret.	her past	kept	She
mad.	me	is driving	The noise
lucky.	myself	consider	I
angry.	him	made	Her behaviour

ترتیب صفات

می‌دانیم که صفت‌ها معمولاً قبل از اسم می‌آیند، اما اگر بیش از یک صفت اسمی را توصیف کنند، در اینصورت صفتها معمولاً به ترتیب خاصی قرار می‌گیرند. هر چند ترتیب قرار گیری صفت‌ها پیش از یک اسم همیشه ثابت نیست، اما جدول زیر به شما کمک می‌کند تا نحوه‌ی جاگیری کلی آنها را یاد بگیرید:

	6 جنس	5 ملیت	4 رنگ	3 سن	2 اندازه	1 بیان عقیده یا احساس
flower			yellow			beautiful	a
nurse		Indian		young		handsome	that
tables	wooden				big		those
cat		Persian	white	old

صفات تفضیلی و عالی

بیشتر صفت‌ها می‌توانند هر دو حالت تفضیلی (با افزودن -er یا more) و عالی (با افزودن -est یا most) را داشته باشند. در ادامه نحوه ساخت هر دو حالت را خواهید آموخت.

	تفضیلی	عالی
large بزرگ	larger بزرگتر	the largest بزرگترین
tall بلند	taller بلندتر	the tallest بلندترین
beautiful زیبا	more beautiful زیباتر	the most beautiful زیباترین

1- نحوه ساخت صفات تفضیلی:

الف- با افزودن -er به انتهای صفات یک هجایی:

old, older

bright, brighter

ب- با افزودن more به ابتدای صفات چند هجایی:

difficult, more difficult

interesting, more interesting

2- نحوه ساخت صفات عالی:

الف- با افزودن -est به انتهای صفات یک هجایی

old, oldest

bright, brightest

ب- با افزودن the most به ابتدای صفات چند هجایی:

difficult, the most difficult

interesting, the most interesting

صفات نامنظم

	تفضیلی	عالی
good	better	the best
bad	worse	the worst
far	further	the furthest
little	less	the least
many	more	the most
much	more	the most
old	older/elder	the oldest/eldest

چند نکته املایی

1- صفاتی که به y ختم می‌شوند، حتی اگر چند هجایی باشند نیز از همان قواعدی استفاده می‌کنند که برای صفات یک هجایی بکار می‌روند، اما باید توجه داشته باشید که در اینصورت موقع اضافه کردن er و est،‌ اy به i تبدیل می‌شود:

pretty, prettier, prettiest

happy, happier, happiest

funny, funnier, funniest

2- هنگام اضافه کردن er یا est به انتهای صفات یک هجایی که دارای یک حرف با صدا هستند و به یک حرف بی‌صدا ختم می‌شوند (مانند big)، حرف بی‌صدای آخر تکرار می‌شود:

big, bigger, biggest

sad, sadder, saddest

hot, hotter, hottest

fat, fatter fattest

ولی اگـر صفتی دارای بیش از یـک حرف صدادار بود، در ایـن صـورت حرف بی‌صدای آخر تکـرار نمی‌شود:

great, greater, greatest

3- صفاتی که به e ختم می‌شوند، هنگام اضافه کردن er یا est، اe خود را از دست می‌دهند:

blue, bluer, bluest

large, larger, largest

strange, stranger, strangest

مقایسه

1- صفت قیاسی همتراز: برای مقایسه افراد، مکان‌ها، اشیاء و ...، وقتیکه هیچ تفاوتی میان آنها وجود نداشته باشد از ساختارهای زیر استفاده می‌کنیم:

	as + صفت + as	مثبت:
	not as + صفت + as not so + صفت + as	منفی:

• I'm as happy as you. (من به اندازه تو خوشحال هستم.)

• Farhad is almost as tall as his father. (فرهاد تقریباً به بلندی پدرش است.)

• Our house is not as expensive as your house. (خانه ما به گرانی خانه شما نیست.)

• A cheetah is not so dangerous as a lion.(یوزپلنگ به اندازه شیر خطرناک نیست.)

2- صفت قیاسی تفضیلی: برای مقایسه دو شخص، دو چیز و ... از صفت تفضیلی به همراه کلمه than استفاده می‌شود:

• She looks younger than my mother.
  (از مادرم جوانتر به نظر می‌رسد.)

• I think writing is easier than speaking.
  (گمان می‌کنم نوشتن از صحبت کردن راحت‌تر است.)

2- صفت قیاسی عالی: برای مقایسه بیش از دو شخص یا دو چیز از صفت عالی استفاده می‌شود:

• He's the oldest teacher in our school.
  (او مسن ترین معلم مدرسه ماست.)

• It must be the most expensive car in the world.
  (این باید گرانترین اتومبیل جهان باشد.)