معمولا صداهای الفبای فونتیک را بین دو علامت / / قرار میدهیم، مثل /k/.
از آنجایی که شکل نوشتاری زبان ها معمولا تطابق کاملی با شکل گفتاری آنها ندارد، زبان شناس ها برای اینکه بتوانند همه زبان ها را بخوانند، دست به ساختن الفبایی بین المللی زدند که در آن هر صدایی که با اعضای صوتی بدن انسان تولید می شود دارای یک علامت مخصوص به خود باشد. با کمک این الفبای آوایی می توان هر واژه ای از هر زبانی را تلفظ کرد. این الفبا از حروف لاتین، یونانی و برخی حروف ابتکاری متشکل شده است. علاوه بر اینها یک سری علائم هم وجود دارد که حالت بیان شدن صدا را نشان می دهند. البته برخی صداها مانند صدای حرف "چ" از ترکیب دو صدای /t/ و /ʃ/ ساخته شده است و به صورت /ʧ/ نمایش داده می شود.
همانطور که ما در زبان فارسی، چهار نوع املا برای صدای /ز/ داریم: "ز"، "ذ" ،"ض" و "ظ". در زبان انگلیسی هم چنین حالتی، وجود دارد. مثلا در جدول زیر صدای /:u/ در حالت های نوشتاری مختلفی آمده اما در تمام این واژه ها صدای "او" بلند دارد که با نماد /:u/ نمایش داده می شود.
به عبارتی، در الفبای آوایی برای هر صدا یک و فقط یک علامت وجود دارد. اما همان صدا ممکن است به چند شیوه نوشته شود.
سیستم آوایی IPA که مخفف (International Phonetic Alphabet) است نوعی الفبای آوایی بین المللی است که در اکثر فرهنگ لغت های معتبر انگلیسی مانند آکسفورد (Oxford) و لانگمن (Longman) استفاده شده است.
سیستم آوایی ARPABET به دو صورت آواها را نشان می دهد. در یک الفبا همه علائم آوایی با یک یا چند حرف انگلیسی نمایش داده می شوند که بزرگ و کوچک بودن آن حروف حائز اهمیت است. اما در این الفبا بزرگی و کوچکی اهمیتی ندارد و آواها با یک تا سه حرف انگلیسی نمایش داده می شوند.
در کتاب های آموزش زبان فارسی (مخصوصا کتاب های در سفر) از الفبای فارسی هم برای نمایش تلفظ واژه های زبان انگلیسی استفاده کرده اند. البته این کار مشکلاتی دارد که در ادامه به آنها اشاره می کنیم:
Bath /bæθ/
بَس
Awake /əˈweɪk/
اِوِیک
خواندن آوای فارسی این کلمه بسیار دشوار است چرا که خیلی از صداهای زبان انگلیسی را نمی توان با حروف فارسی توضیح داد.
Paramount /ˈpærəmaʊnt/
پَرِمَواْنْتْ
Environmental / ɪnˌvaɪrənˈmentəl /
اِنوایْرِنْمِنتال
Ship /ʃɪp/
کشتی
Sheep /ʃiːp/
گوسفند
Conduct /ˈkɑːndʌkt/
کانداکْت (اسم)
Conduct /kənˈdʌkt/
کانداکْت (فعل)